Bu yazıyı yazarken biraz ilerimde duran, yaşayan en güzel kadına bakıyorum. Bir ressamın canlı mankene bakışı gibi. Ancak mankenin bir şeyden haberi yok, uyuyor öylece. Ressam, o güzel mankenin nefes alış verişinde hareket eden vücuduna hayranlık duyuyor. Üzerine örttüğü örtünün kenarından sınırlarını aşıp çıkmış bacaklarına. Bir avuç büyüklüğünde en güzel çizerin elinde çizilip canlanmış yüzüne. Bir şeyin küçük bir özelliğinden yola çıkılarak o özelliği ile ilgisi olmasa bile tüm özellikleri hakkında fikir yürütmeye halo etkisi deniyor. Örneğin iş görüşmesine takım elbise ile gelen birisi, görüşmeyi yapan kişiye daha güvenilir, etik ve kendine güvenen birisi olarak fikir verebiliyor. Gözlük takan birinin…
Browsing: Cosette
Yani kalp kalbe karşıdır. Kableiin anlamını kalp sanmamak gerekir, genellikle bu kelimeyi kalpten bilmek gibi bir şey düşünülerek karıştıranlar olur ama kable’l önce anlamına gelir. Örneğin Kable’l-Vücut var olmadan önce anlamındadır. Hissikable’lvuku ise bir şeyi olmadan önce hissetmektir, sezmektir. Bir sorun olduğunu bir problemin olacağının 6.hisse doğmasıdır. Ayrıca, beş tane hissimiz olduğundan (görme, dokunma…) olacakları görmeye 6.his denir. Peki kalp kalbe karşıdır anlamına neden gelir? O kişi aklına geldiğinde onun da aklına sen gelmişsen ve seni arıyorsa, hissikablelvuku meselesi olmuştur. Önce arayan bu hisse daha fazla sahiptir ve seni aramıştır. Her an aklındaysa o kişi, bu durumda hiç bitmeyecek bir…
Uzaydan gelen ileri teknolojilere sahip bir canlı olsan, şekil değiştirip dünyanın en güzel kadını yapsan kendini tam da böyle görünürdün. Sen gerçek olamayacak kadar güzel bir kadınsın. Bir erkeğin mutluluk tablosu eve girdiğinde düzenli ve sorunsuz bir ev değildir. Darmadağınık, sorunlarla dolu, ona ihtiyaç duyulduğu yerdir. Bir erkek yaşlandığında en büyük depresyonu ona artık ihtiyaç kalmadığını hissetmektir. Kendine yapmak için işler bulur, uydurma sorunlar çıkarır ve eskisi kadar iyi görmez, eskisi kadar zinde değildir. Bir gece habersiz bize gel Merdivenler gıcırdamasın Öyle yorgunum ki hiç sorma Sen halimden anlarsın Bana hep ihtiyacın olmasını, daima yanında olmamı istemeni istiyorum. Ben başkasının…
Merhaba, sana sonsuz bir zamanın sonsuz küçüklükte bir anından sesleniyorum. Cümlelerim senin yaşadığın zamanda, her geçen gün, her geçen dakika daha da değer kazanacak. Bu güvenebileceğin yegâne şey, tek yolun ve her zaman kazanacağın seçenek, elbette bu bir yatırım tavsiyesi değildir. Şu anın büyüsüne kapılmış, hedonist, bireysel, bencil ve bağımlı tüm insanlar benim düşmanım. Fedakârlık kısıtlı ömürlerinde hep geri plandadır bu insanlar için. Onlara göre; sevgi bir markadan ibaret, aşk sadece bir meta, ölüm altı boşaltılmış ve anlamsız, anlam ise anlamını çoktan yitirmiş, ebediyete varmanın yolunu hazlarının peşinden gitmek sanan, mutluluğun ise tüketmekten geçtiğine inanan, yanılmış, aldatılmışlar ve gözleri kör,…
Bir melek olsaydım muhtemelen her an seni izlemeye çalışırdım. Günahlarını yazan meleği oyalar, sevapları yazana da seni överdim. Sen bir melek olsaydın şu an olduğundan farklı bir şey yapmazdın. Hiçbir insan benden daha iyi bir insan olabileceği şüphesi oluşturmadı bu yaşıma kadar. Hep basit kötülüklere sahiplerdi, temel kavramlardan uzak, giriş seviye hayvani duygulara sahip, prefrontalleri logaritmik küçülmüştü. Ne zaman seni gördüm, Allah’ım bu nasıl bir insan dedim. Bir insanın kalbi bu saflıkta olamaz. Korkmuştum sana öylece gelmekten, dibini göremediğim bir kuyuya atlamak gibiydi. Düştükçe korktum, zaman geçtikte hızım arttı, öyle bir noktaya geldim ki ivmem sıfırdı, alev aldım, ateşlerde içinde…
Bir kızım olsa bunu bana söylese bütün gün söylediği cümle aklımda döner dururdu. Ah, Allah’ım bu ne güzel bir histir, canım kızım, bir tanecik kızım, meleğim, papatyam… Peki ya bunu sevdiğim kadın söylese? Aman Allahım ben hiç böyle şimşeklerin çaktığı bir gece görmedim. Çatır çutur beynimin içi, bir de üstüne, aklımda tezgahtaki papatya çayını denemek vardı ama o başımdan gittiği için bir düzlemi bölen doğru sayısı ile bölünen düzlem sayısı arasındaki basit formülü düşünüyorum. Ne güzel melodi aklımda, güzel zambaklar, ne güzel güller ve papatyalar. Dünyanın en saf adamıyım. Kocaman oldum, ben yakışıklıyım. Düşünüyorum aşka dair, ne yapsam, ah ne…
Küçükken yaşımızı saymaya başladığımızı düşün. 1..2..3..4..5..6.. ve bir an durduk, zaman durdu bizimle, tam o an uzaklara daldık ve kimse durdurmamıştı saymaya devam ettik. Yaşımız, parmaklarımızı saydıkça büyüyordu. Şu an durup düşününce sağlık ile ilgili kronik sorunların kapımızı tıklatacağı yaşlara gelmiş bulunuyoruz. Birisi hop küçük bak bakalım deseydi belki çocuk kalıp o zamanların tadını çıkarabilirdik. Şimdi hop genç bak bakalım diyorum sana, bugünün tadını çıkaralım istiyorum, yaşını sayma, onu anlayalım. Bundan bir süre önce birbirini hiç tanımayan iki homo-sapiens kılıklı, tanıştıktan sonra pek sulugöz, çok aşık, epeyce kilo almış, az spor yapan, muazzam tembel, devasa mutlu, yığınla eğlenen tipler oldular.…
Uzaklara bir tren yolculuğu yapmalıyız. Araba ile çıkıp dakikalar içinde saatlik gittiğimiz yollar gibi, anılarımıza bir yenisini daha ekleyelim. Seninle konuşmak istediğim ama istediklerimi yapamadığım geceler kendimi burada buluyorum. Seni üzdüğüm geceler için beni binlerce kez affet küçüğüm. Gökkuşağının üzerinde seni görüyorum, var olan her rengin tepesinde, bana gülümsüyorsun. Burada hep aşkı anlatan, anlatmasa bile konunun öyle yada böyle oraya bağlandığı yazılar yazdım. Bugün aşktan arda kalan zamanlarda konuşabileceğimiz bir konudan bahsetmek istiyorum. Farklı bir konuyu konuşmaya ne dersin? Senin de aklına ilk gelen konu tabii ki aşktan bahsetmekti. Dediğim gibi pek bu konudan bahsetmiyoruz. Bundan dolayı, sonraki yazılarımda iyice…
Özünde her insan, hayatta kendi sınırlarını genişletip, kendi alanını korumaya çalışır. Daha çok para kazanıp daha fazla eşyaya sahip olmak isteriz, daha çok yer görmüş olmak, daha fazla zevki tadabilmiş olmak isteriz. Ölüm gelip çattığında genişlettiğimiz sınırların anlamsızlığını, boşa çekilen kürekleri, aslında ölümle karşılaştığı anda en başından beri sınırı olmayan insanların mutlu olduğunu görürüz. Onlar o an gülümserler, başından beri sınırları olmamıştır. Yaşamın sonlu bir hikaye, sağlığın en büyük zenginlik, mutluluğun en büyük hazine olduğunu bilenler, ölüm anında gülümserler, yahu iyi yaşadık şu hayatı derler. -Tutamak sorunu. İnsanın bir tutamağı olmalı. -Anlamadım. -Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir…
Bir gün ayrılıkla karşı karşıya kalırsak, onunla nasıl savaşacağız? Hayatta her savaşı birlikte veren sevenler, ayrılık ile karşılaşınca birbirlerinden ayrı kalırlar. Daha önce hep birlikte olmalarından kaynaklanan kuvvetlerinin azalması yetmezmiş gibi, ayrılık da dişli, kaslı, güçlü, meşakkatli, adaletsiz bir rakip olur ve karşısındaki adeta alil durumda kalırlar. Öylesine zor bir savaşta olurlar ki, ölüm bile dost gelir. Sevenlerinin birisinin başına gelebilecek en kötü ayrılık olan ölüm, ikisinin de başına gelmesi durumunda son umutları olacaktır. Belki ölünce ayrılık savaşı kaybeder, bir araya gelirler. Sevgi kendi derinliğini bilmez ayrılık vakti gelip çatana kadar. Ölüm ile ayrılığı tartmışlar Elli dirhem fazla gelmiş ayrılık…