Beni bekle geleceğim

Bir gün ayrılıkla karşı karşıya kalırsak, onunla nasıl savaşacağız?

Hayatta her savaşı birlikte veren sevenler, ayrılık ile karşılaşınca birbirlerinden ayrı kalırlar. Daha önce hep birlikte olmalarından kaynaklanan kuvvetlerinin azalması yetmezmiş gibi, ayrılık da dişli, kaslı, güçlü, meşakkatli, adaletsiz bir rakip olur ve karşısındaki adeta alil durumda kalırlar.

Öylesine zor bir savaşta olurlar ki, ölüm bile dost gelir. Sevenlerinin birisinin başına gelebilecek en kötü ayrılık olan ölüm, ikisinin de başına gelmesi durumunda son umutları olacaktır. Belki ölünce ayrılık savaşı kaybeder, bir araya gelirler.

Sevgi kendi derinliğini bilmez ayrılık vakti gelip çatana kadar.

Ölüm ile ayrılığı tartmışlar Elli dirhem fazla gelmiş ayrılık

Üç günlük ömrümüzün ilk günündeyiz. Bu yazı dünde kaldı, yarını bilmiyoruz, o halde ömrümüz tam bu yazıyı okuduğun andır. Birbirimizden ayrı kalıyoruz, her küçük ayrılık bir araya gelip birlikte daha büyük ayrılık oluyorlar, birbirimizden uzaklaşıyoruz.

Açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının
Gizli bir yılan gibi yuvarlanmış içimde kader
Uzak bir telefonda ağlayan yağmurlu genç kadın
Rüzgar uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
Mor kıvılcımlar geçiyor dağınık yalnızlığımdan
Onu çok arıyorum onu çok arıyorum

Aramak ve bulmak fiillerini birbirinden ayırmak doğru değildir, arada bir zaman yoktur, onu aradığın an bulmuşsundur, bulduğun an arıyorsundur. Aramakla bulunmaz ama bulanlar da arayanlardır.

Tasavvuf konusunu detaylıca bilmiyorum ama sana olan hasretimden O’na sığınıyorum.

tasavvufta 4 kapı vardır.

1- şeriat kapısı
2- tarikat kapısı
3- marifet kapısı
4- hakikat kapısı

öğreti olarak bu kapılar birer birer geçilerek hakikate ulaşılır.

öğrencilerinden biri mevlana’ya sormuş:

“efendim bu 4 kapı meselesini ben pek anlayamıyorum. bana anlayabileceğim bir lisanla anlatır mısınız?”

“şimdi bak, karşı medresede dersini çalışan dört kişi var ve
hepsi rahlelerine eğilmiş. sen git bunların hepsinin ensesine bir şamar at, sonra gel sana anlatayım.”

öğrenci gitmiş birincinin ensesine bir tokat aksetmiş. tokadı yiyen derhal ayağa kalkıp arkasını dönmüş ve daha kuvvetli bir tokatla mevlana’nın ögrencisini yere yıkmış. öğrenci dayağı yemiş, geri dönecek ama hocasına itaat var. yaradana güvenip ikinciye de bir tokat aksetmiş. o da derhal ayağa kalkıp elini kaldırmış. tam tokadı vuracakken vazgeçip yerine oturmuş. öğrenci devam etmiş, üçüncüye de bir tokat atmış. üçüncü söyle bir kafasını çevirip baktıktan sonra çalışmasına devam etmiş. dördüncü, tokadı yemesine rağmen hiç oralı bile olmadan calışmasına devam etmiş. öğrenci mevlana’ya dönmüş, olanları anlatmış. mevlana:

“işte sana istediğin örnekler… birinci, şeriat kapısını geçememiş biri idi. şeriatta kısasa kısas olduğu için, tokadı yiyince kalktı, aynısını sana iade etti. ikinci, tarikat kapısındadır. tokadı yiyince o da kalktı, tam tokadı iade edecekti ki tarikat öğretisinde verdiği söz aklına geldi. “sana kötülük yapana bile iyilik yap”. onun için döndü, oturdu. üçüncü, marifet kapısına kadar gelmiştir. iyinin ve kötünün tek yaradandan geldiğini bilir, inanır. yaradan bu kötülüğe hangi iblisi alet etti diye merakından söyle bir dönüp baktı. dördüncü, hakikat kapısını da geçmiştir. iyinin ve kötünün tek sahibi olduğunu ve aynı olduğunu bilir. onun için dönüp bakmadı bile…

Heryerimde vücudumun ağır yanık sızıları
Bir yerlere yıldırım düşüyorum
Ayrılığımızı hisettiğim an demirler eriyor hırsımdan
Ay ışığına batmış karabiber ağaçları gümüş tozu
Gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar yaseminler unutulmuş
Tedirgin gülümser
Çünkü ayrılık da sevdaya dahil çünkü ayrılanlar hala sevgili
Hiç bir anı tek başına yaşayamazlar
Her an ötekisiyle birlikte herşey onunla ilgili
Telaşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
Gittikçe genişliyen yakılmış ot kokusu
Yıldızlar inanılmıyacak bir irilikte
Yansımalar tutmuş bütün sahili
Çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
Öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
Çünkü ayrılıklar da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili