Seni ilk satırlarınla baş başa bırakıyorum, doğrusu, nasıl olacağını ben de merak ediyorum. İyi bir senarist daha işin başında kitabının sonunu yazanmış, seninleyken sanki çok güzel bir kitabın sonuna yaklaşıyor gibi hissediyorum.
Bugün bahsettiğim kuş, Angut kuşuydu. Sadece tek bir eş ile çiftleşir, eşi ölünce de yas tutar. Bu yas öyle yoğun olur ki yemek yiyemez, su içemez ve bir süre sonra o da ölür arkasından. Ömürlerinin sonuna kadar birini severler.
Düalist bakışa göre sonları getiren şey başlangıçlardır. Sence bu ne zaman son bulacak? Nytimes gazetesi yaklaşık 200 yıldır yayım yapıyor, 3 nesil bitmiş ve dördüncü nesil bu işi devam ettiriyor. Sence bizim ömrümüz sona ermeden burada yazılanlar son bulur mu?
Bu dünya bize aşkı yaşatacak kadar uzun süre yaşama şansı vermiyor, bunu anlamak için yaşlılarla mı konuşmalı yoksa yaşlanmalı mı? ya da aşık olduğu kişiyle yaşlanan mı olmalı?
Önceden yaz geldiğinde çok mutlu olur, akşamları balkona çıkar düşünüp dururdum hayatı. Benden kaç akşamımı alacak aşık olduğum kişi? Ne yapsaydım da onu bulduğumda gitmesini engelleseydim?
Bir deniz kıyısında otur, gemiler sensiz gitsin bırak…